Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շի•վա•րա•ծու•թյուն 

  1. մոլորված՝ շվարած վիճակ, անճարություն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։