շիտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃit]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ շիտ
վանկեր՝ շիտ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՀազիվ թե հնդեվրոպական *skhid-՝ *skei-d- «կտրել, անջատել» արմատից՝ *skhid- > շիտ։
Գոյական
- մաշկի վրա գոյացած կորեկաչափ կամ ոստի չափ կարծր հանգույց, որ առաջանում է մաշկի գրգռումից կամ որոշ հիվանդություններից (պապուլա) (բժշկ․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- շտիկ, պալար, խաղավարտ, չիբան (մաշկի վրա գոյացած ոստաչափ կարծր հանգույց)(ժղ․)
- տե՛ս բուշտ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։