շիտկել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃitˈkɛl]
վանկեր՝ շիտ•կել
- Արարատյան, Լոռի՝ ուղղել, դարձնել ◆ Էդտեղ էրթըցած տեղը տեսավ օր գետնի վրեն մի լուսըմ կը փելկստե, ձին կը շիտկե, օր էրթա էդ լսին։ ՀԺՀք: ◆ Ասլանը ձին շիտկեց դեպի ղաղի ժամբեն։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Պստիկ միրզան նետուանեղը կը շիտկի ֆորգոչանին։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Հարվածը երկար եղջյուրներու սուր սուր ծայրովը՝ իրարու փորի շիտկեր են։ (Թլկատինցի) ◆ Ան հավն ու ձագն ալ, երբ ջուր խմելու ասեննին վեր վեր շկիտկեն կտուցնին, աստծու կաղոթեն։ (Թլկատինցի)
- շուռ տալ ◆ Հելավ գնաց, տղեն տեսավ, շիտկեց փորի վրեն, Տեսավ՝ Մսեխաչ թիկունքն ա։ Սասնա ծռեր
- ճիշտ ճանապարհի բերել, ուղղել ◆ Գուզիս որ ատ կապը կտրած, դուս հընկած խանումներուն կրթիս, շիտկիս: (Խաթաբալա)
- Խարբերդ, Չարսանճագ՝ փռել, տարածել ◆ Հինգ լիր բանբակ կը շիտկես: Աժ
- հարդարել
- կորությունը հարթել
- սխալը ուղղել
- շուռ եկածը՝ ընկածը ուղղել, ուղիղ դիրք տալ ◆ Ըտուց ետև, կողքի է շրջած։ ◆ Շիտկեցին, տեսան որ էրեխեն իրան հըմար սաղ սալամաթ քնած։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ խմբագրել
- անուն շիտկել, Պոլիս՝ արատավորված պատիվը վերականգնել ◆ Երկու տարի անուն մը շիտկելու ջանքն ըրի (Թլկատինցի)
- սեղան շիտկել, սեղան բանել, սեղան պատրաստել ◆ Մեկ թակավորական սեղան կը շիտկե: Սասնա ծռեր
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։