շիտկվել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃitkˈvɛl]
վանկեր՝ շի•տ(ը)կ•վել
- Համշեն՝ ուղիղ դիրք ընդունել
- ուղղվել ◆ Ձին շիտկվավ դեմի գեղ, դե գետի փախի։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- Կարին՝ ձեռնամուխ լինել, սկսել ◆ Ոսկերչին ինչ գործի օր կը շիտկվի՝ «քրիստոս տեր» կըսե, առանց էդ ըսելու բան չի էնե։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։