Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շի•րի•նուկ 

  1. Վան՝ ծառերի բնին խիտ կպած կարմրագույն մակաբույծ միջատ, որ ծծում է ծառերի հյութը և տկարացնում է ծառը, քաղցր հյութ է արտադրում
  2. այդ ձևով առաջացած ծառերի հիվանդություն

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։