շիքել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃiˈkʰɛl]
վանկեր՝ շի•քել
- Արարատյան՝ շինել ◆ Պողպըտե սոլ շիքեց ոտքերով։ Սասնա ծռեր ◆ Որդի, գնա դարբնի կուշտ, տքել տու ու գնա։ Հժհք
- պատրաստել ◆ Մեր լուսուն հ՛ելավ, հալվա, գաթա կշաղվա, շիքա: Հժհք
- Մուշ՝ լարել ◆ Իրանց դամբուրները մի քիչ շիքեցին: Սասնա ծռեր
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։