շիքիլաթ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շի•քի•լաթ
- Մոկս՝ պատկեր, դեմք ◆ (Ռոստամ) էրիշից տասավ. Զորաբու շիքիլաթն է։ Ահ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։