Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շիք•յար 

շիքյար1

խմբագրել
  1. Թբիլիսի՝ որս ◆ Մեկ օր Քյոռ-օղլին ծին խեծած Շիքյարեն յետ էր տառնիլ։ Արամ Ղանալանյան
  2. Խարբերդ, Եվդոկիա, Նոր Նախիջևան՝ հազվագյուտ բան ◆ Ամեն մարթ չի կանա ճանգի շահով շըքար, Սայաթ-Նովա։ (Սայաթ-Նովա)

Արտահայտություններ

խմբագրել

շիքյար2

խմբագրել
  1. Ղարաբաղ՝ շաքար ◆ Թուխպալ ա թուխպու նման, Շիքյարի, ղանդու նման։ ՆԼՂժբ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։