շլամ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃlɑm]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ շ(ը)•լամ < шлам < երմ․ shclamm
Գոյական
- նստվածքահանք, մանրահանք (սովորաբար ազնիվ մետաղներ պարունակող) փոշենման նյութ, որ գոյանում է իբրև նստվածք՝ մի քանի մետաղների էլեկտրոլիզի ժամանակ
- (երկրբ․) հորատման ժամանակ գոյացված լեռնային ապարի և նրան մաշող նյութի մանրունքը
- (հրտմ․) ապարների և մաշեցնող նյութի մասնիկներ, որոնք առաջանում են հորատման ժամանակ նրանց քայքայման հետևանքով
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հ․Հ․ Ադամյան, Երկրաբանա-հետախուզական հորատման տեխնոլոգիական և տեխնիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի համալասարանի հրատարակչություն», 1976 — 70 էջ։
- Ռ․Զ․ Հակոբյան, Հորատման տերմինների ռուսերեն-անգլերեն-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, «Ճարտարագետ», 2011 — 220 էջ։