շլթաղ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃltʰɑʁ]
վանկեր՝ շ(ը)լ•թաղ
- Ղարաբաղ՝ անպարկեշտ, անամոթ ◆ Ատոր կընիկը շըլթախին մեկն է։ (Հ․Տեր-Հակոբյան) ◆ Էնքան լավ ա, վեր մըեր մաչին մին շըլթաղ չի կա։ Հժհք
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։