շլթկել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃltʰkɛl]
վանկեր՝ շ(ը)լթ•կել
- Արարատյան՝ ցայտել, ուժով դուրս թափվել, ուժեղ շիթով դուրս հոսել ◆ Թուր էր, որ շրխկում էր, արին էր, որ շլթկում, ծկրակին տալիս։ (Խաչատուր Աբովյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։