շլլաղ

Հայերեն բարբառային բառ

• ՄՀԱ՝ [ʃlːɑʁ]

վանկեր՝ շ(ը)լ•լաղ 

1. Ղարաբաղ՝ մտրակ ◆ Էտ պառավ մարթը շըլլաղավը թխես ա, գյուղացին տըղեն ու տըեղը տըռնաս ա մին սև, վըերց էշ։ ՆԼՂժբ ◆ Ըստրանա մին քանի օր առաչ մեր շշենին քյոխվան մին քյասիբ մարթու փռնում ա, շըլլաղավը թակըմ, թա էս սըհաթես խարջըտ տոր։ Հժհք
2. Կաղապար:բբրբռ աքացի

Արտահայտություններ

1. շլլաղ տալ
   1. աքացի տալ
   2. տռտինգ տալ

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։