Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շ(ը)խ•նե•նի 

  1. ծառանման թուփ, որի կեղևը օգտագործում են աման լվանալու համար

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։