շկոկին
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃkɔˈkin]
վանկեր՝ շ(ը)•կո•կին
- Արարատյան, Լոռի՝ գործածվում է կապակցության մեջ
Արտահայտություններ
խմբագրել- շկոկին տալ Ղարաբաղ՝ - ուժով դուրս ցայտել, վիժել (հեղուկների մասին) ◆ Արինը քթից շկոկին տվեց: Սահակ Ամատունի
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։