շհադ
Հայերեն բարբառային բառ
շհատ 1
խմբագրել- ՄՀԱ՝ [ʃhɑd]
վանկեր՝ շ(ը)•հադ
- Ղարաբաղ՝ ականատես, վկա ◆ Աստված ըլնա իմ քու շհադ: (Ձեռագիր) ◆ Իմ կնիկ բոզութին կենե, իդա մարդ լե շհադ, մկա իմա՞լ էնիմ։ Հժհք ◆ Իմ աղպերտունց գլոխ շահատ ա, օր մե վնաս չընք տա։ Ահ ◆ -Վույ քոռանամ ես, - վրա տվեց Անղալը. տես թե հիմի ի՞նչ կըսե, ո՞ւր կնկինք էլ գնացին, որ շահատ ըլլին։ (Հակոբ Մանանդյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելՀայերեն բարբառային բառ
շհատ 2
խմբագրել- ՄՀԱ՝ [ʃhɑd]
վանկեր՝ շ(ը)•հադ
- տե՛ս շհատ²
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։