շհանոռնը
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃhɑˈnɔrnə]
վանկեր՝ շ(ը)•հա•նոռ•նը
- Ղարաբաղ՝ նռան մեծ ընտիր տեսակ ◆ Մին էլ ա ղրկալ, ասալ մին շհանոռնը պերի, մին չախկու, մին բուրընտիկին։
Հժհք ◆ Երկու շհանուռ են տըվել, թե «Տար, բայց ճանապարհին կտրես ոչ»։ Հժհք
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։