շղլիկ

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շ(ը)ղ•լիկ 

շղլիկ 1

1. Վան՝ ավանակի կամ հորթի աքացի, կիցք

Արտահայտություններ

1. շղլիկ թալել - աքացի թալ (ավանակի մասին)

շղլիկ 2

1. Կարին, Շիրակ, Նոր Բայազետ՝ ուլունքի, վեգի և այլնի շարան, որ քայլելիս կամ շարժվելիս շխկշխկում է, կախում են երեխայի օրորոցին նրան զբաղեցնելու համար, շխկշխկան

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։