շղվա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃʁvɑ]
վանկեր՝ շ(ը)ղ•վա
- Կարին՝ Մալաթիա՝ մատղաշ տունկ, շիվ ◆ Ինչխ շըղվա բոյ ունիս, Երանի յարիդ հոգուն։ Ահ
- Կարին՝ (փխբ․) բարձր ու բարակ, բերեձև, ճկուն ◆ Քանի նայեմ բողբոջ նոճի ծառերին, էդ քո ճկուն շղվա բայդ եմ հիշում։ ◆ Շր
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։