շմուրա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃmuˈɾɑ]
վանկեր՝ շ(ը)•մու•րա
- մարդու և կենդանիների արտաշնչած, գոլորշին, որ երևում է ցուրտ եղանակին
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։