շյուքուր
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃjuˈkʰuɾ]
վանկեր՝ շյու•քուր
- Վան՝ գոհություն, փառք
Արտահայտություններ
խմբագրել- շյուքուր ալլահին, փառք աստծու ◆ Փառք ամենակալին, յուղ կա, կավերումա կա, ձավար, կորկոտ, պանիր, ժաժիկ, ոսպ, բակլա, աղած և մաճառ ձուկ, մի քանի ամսվա ուտելիք կա, շյուքուր ալլահին, մինչև վերջանա կամ էշը կսատկի կամ իշատերը։ Գուրգեն Մահարի
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։