շնբոխ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃnbɔχ]
վանկեր՝ շ(ը)ն•բոխ
- Խարբերդ՝ բոխի մի տեսակ, որ թթու են դնում ◆ Այս վայրի բույսերից թթու են դնում բոխը ... շիշխանա բոխը, շնբոխը: Ահ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։