Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շ(ը)ն•դ(ը)•լիկ 

  1. Վան՝ (նախատ․) շնացող (տղամարդու հասցեին ասող)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։