Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շի•նի•կա•լա•վիկ 

  1. երեխաների խաղ, որի ժամանակ մի տղա ու մի աղջիկ իրար հետ ընկնում են
  2. փոխադարձ բարեկամական սիրալիր վարմունք
  3. անշնորհք կատակ կամ խաղ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։