շնուր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շ(ը)•նուր
- Թբիլիսի՝ շնորհ
Ստուգաբանություն խմբագրել
<шнур <գերմ․ Schnur
Արտահայտություններ խմբագրել
- շնուր բերիլ - շնորհ բերել, այցելելով պատիվ անել ◆ Աղա մարթիքը ինձ մոդ շնուր ին բերի։ (Գարեգին Սևունց)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։