շնուր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շ(ը)•նուր
- Թբիլիսի՝ շնորհ
Ստուգաբանություն
խմբագրել<шнур <գերմ․ Schnur
Արտահայտություններ
խմբագրել- շնուր բերիլ - շնորհ բերել, այցելելով պատիվ անել ◆ Աղա մարթիքը ինձ մոդ շնուր ին բերի։ (Գարեգին Սևունց)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։