Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ʃnt͡ʃʰɑhɛʁd͡zutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ շնչահեղձութիւն

վանկեր՝ շ(ը)ն•չա•հեղ•ձութ•յուն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. շնչահեղձ լինելը, օրգանիզմի և արտաքին միջավայրի միջև գազափոխանակության ընդհատման սուր գործընթաց, որը հանգեցնում է հիպոքսիայի և հիպերկապնիայի

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. (բժշկ․) խեղդահեղձություն, շնչարգելություն, շնչակապություն, շնչարգելանք, խժիկ
  2. ասֆիքսիա, հեղձում

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։
  • Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։