շնփեշ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շ(ը)ն•փեշ
- Կարին, Շիրակ՝ կնամոլ, անառակ ◆ Շնփեշ մարդիկ շատ լավ գիտեն կնոջ թելն ու դամարը։ (Ջավախեցի)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։