Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շ(ը)ն•փե•շու•թյուն 

  1. Կարին, Ջավախք՝ կնամոլություն, անառակություն ◆ Աս էրկու բանեն մուղաթ կեցիր, բերնեդ ու շնփեշութենե: (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։