Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շ(ը)•շին 

Վան, Պապեն՝

  1. մի տեսակ հիվանդություն
  2. թեթև լուր, անորոշ տեղեկություն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։