շշկիլ-մշկիլ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շ(ը)շ•կիլ-մ(ը)շ•կիլ
Արարատյան՝
- շփոթված, մոլորված ◆ Աղքատը վե կացա, ◆ շըշկիլ-մըշկիլ գնաց թաքավորի կուշտը։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- արագ-արագ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։