շշուկաշուրթ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃːukɑˈʃuɾtʰ]
վանկեր՝ շ(ը)•շու•կա•շուրթ
Բառակազմություն
խմբագրելԱծական
- (նորբ․) (բնստ․) շշնջացող շուրթերով՝ մեղմորեն ◆ Շշուկաշուրթ կանչելով կշշնջամ նորեն։ Օսիպ Մանդելշտամ
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։