շշուկաշուրթ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃːukɑˈʃuɾtʰ]
վանկեր՝ շ(ը)•շու•կա•շուրթ
Բառակազմություն խմբագրել
Ածական
- (նորբ․) (բնստ․) շշնջացող շուրթերով՝ մեղմորեն ◆ Շշուկաշուրթ կանչելով կշշնջամ նորեն։ Օսիպ Մանդելշտամ
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։