շոգ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃɔɡ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ շոգ
վանկեր՝ շոգ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԹերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *k՛uogh` *k՛eu- «լուսավորել, լուսավոր» արմատից, որից նաև շուք, շող, նշոյլ։
Գոյական
- տաք, եղանակի տաքություն
- բարձր ջերմություն (սենյակում, հիմնականում, աշխատանքի վայրերում և այլն)
Ածական
- տաք, ջերմ
- բորբոքուն, բուռն հույզով՝ զգացմունքով տոգորված
Հոմանիշներ
խմբագրել- տապ, տաքություն, տոթ (հեղձուցիչ), (եղանակի տաք լինելը, ջերմության բարձրացում)
- տաք, ջերմ, տոթ, տոթագին, տոթակեզ, խշխիշ, շոգ կրակ, շոգ պապակ (բարձր ջերմություն ունեցող)
Արտահայտություններ
խմբագրել- շոգը կոխել
- շոգերը ընկնել
- շոգ ու կրակ է թափվում
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։