Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շո•լո•ֆի•կա•նալ 

  1. Վան՝ երես առնել, շփանալ ◆ Մարդ, մի՛ շոլոֆիկանա, ազատվեց կինը Օհանես աղայի թեթև ձեռքից։ Գուրգեն Մահարի
  2. Վան՝ ամեն բանի մեջ ընկնել, իրեն չվերաբերող գործի կամ խոսքի խառնվել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։