շողալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃɔˈʁɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ շո•ղալ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- շողերով փայլել, շողշողալ, պսպղալ, փայլել
- ճառագայթել, չառագայթներ արձակել՝ սփռել
- (փխբ․) ծագել, բացվել ◆ Նոր օր կշողա մեր տխուր կյանքին։ (Սովետական գրականություն)
- (փխբ․) որևէ բուռն զարգացման՝ հուզմունքի արտահայտությամբ փայլել ◆ Շողում էին աչքերն ինչպես վառ աստղեր։ Դ
- (փխբ․) երևալ, արտահայտվել, նշուլել Ժպիտի մի նշույլ շողաց նրա նուրբ շրթունքներին։ ԺՕ
- տե՛ս շաղել
Հոմանիշներ
խմբագրել- շողշողալ, փայլել, ցոլալ, փայլփլել, պլպլալ, շողկտալ, ցոլկտալ, կայծկլտալ, պեծպծալ, պեծկլտալ, շողքել, շողվտալ, պեծավորվել, պեծպեծի տալ, պեծ-պեծին տալ, պեծին-պեծին տալ
- ճառագայթել, ճաճանչել, նշողել, նշուղել, նշուլել, շողարձակել
- տե՛ս երևալ
- տե՛ս ուրախանալ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։