Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շող•մ(ը)•տել 

  1. Վան՝ շողը՝ արևի տաքությունը ներս մտնել, լույսը՝ ջերմությունը ներս թափանցել
  2. արևը խանձել, արևից կիզվել ◆ Թե աշնան երաշտին մը հետ, շողերն արևուն շողան ու այրին սրունքը հասկերուն՝ ջանքը շողմտեր է կսեն։ ԹԴ Ամենուն Տարեց.

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։