շողցնել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃɔʁt͡sʰˈnɛl]
վանկեր՝ շող•ց(ը)•նել
- Սվեդիա, Մարաշ՝ տաքացնել, շիկացնել ◆ Կը տեսնա հան արևն ուր արևպտոցն է, ուր շեկ ասեղներն հմա՜լ է շողցուցի, օր աչք կը քոռցու։ Հժհք
- տենդել, դողէրցքով բռնվել ◆ Ախ, լաո, Մկրոն հանդե պառկած կշողցու ու ծանր կտքա։ Խաչիկ Դաշտենց
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։