շորահան
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շո•րա•հան•
- Արաբկիր, Ղարաբաղ՝ շորերը հանած, միայն տակի շապիկով՝ շորով մնացած ◆ Շորհան դուրս եկավ տանից Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ
խմբագրել- շորհան անել
- շորերը հանել, մերկացնել ◆ Լողացողները շորհան անելիս նկատել էին հագուստի վրա կոշտ բաներ։ (Սարգիս Քամալյան) ◆ դ մեկաչքանին ․․․ վեր ա կենում էդ մարդկերանց մեկին շորհան ա անում։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- խիստ բարկացնել, կատաղեցնել, զայրացնել
- շորհան ըլնել - շորերը հանել, միայն տակի շորով մնալ ◆ Նա շտապով վեր բարձրացավ կտուրը և սկսեց շորհան լինել (Պերճ Պռոշյան) ◆ Մեյդան բաց արեք, գոռաց ու փոթորիկի նման մեջտեղ ընկավ շորհան էլած (Պերճ Պռոշյան) ◆ Շորհան էլան, ընկան գետի մեջը (Պերճ Պռոշյան)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։