շորշոր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շոր•շոր
Արարատյան, Մուշ, Վան՝
- սահուն՝ նազանքով շարժուձև, նազանքով քայլելը՝ շարժվելը, սիգաճեմ քայլվածք
- Նիկոմեդիա, Բութանիա՝ արևելյան մի պարի անունը և այդ պարի եղանակը
Արտահայտություններ
խմբագրել- շորշոր գալ՝ տալ
- նազել, նազելով քայլել, կոտրատվելով՝ սիգալով քայլել, սիգաճեմ գնալ ◆ Շորշոր տալով գնում էր։ Սահակ Ամատունի
- ծածանվել, տարուբերվել
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։