շումարա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շու•մա•րա
շումարա1 խմբագրել
- Ուրմիա՝ հանաք, կատակ
Արտահայտություններ խմբագրել
շումարա2 խմբագրել
- Հավարիկ, Քանդակ՝ անհատաիկան հողաբաժնի սահմանը ցույց տվող ցից
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
շումարա3 խմբագրել
Ստուգաբանություն խմբագրել
պարսկերեն շոմար՝ «թվել, թվարկել կրկնվող բառերով»
Բացատրություն
- (գրկն․) տողասկզբին և հատածներում անաֆոր ունեցող աշուղական տաղի տեսակ
Աղբյուրներ խմբագրել
- Մելս Սանթոյան, Արեն Սանթոյան, Գրականագիտական բառարան, Երևան, «Վան արյան», 2006 — 209 էջ։