շունբերան
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շուն•բե•րան
- Արարատյան՝ ափեղցփեղ խոսող, գռեհկաբան, լկտի ◆ Շունբերան մարդ ա։ Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։