շունչ փչել
Հայերեն դարձվածք
- կենդանություն տալ՝ ներշնչել (փխբ․) ◆ Ազատ Աստվածն այն օրից, / Երբ հաճեցավ շունչ փչել, / Իմ հողանյութ շինվածքին / Կենդանություն պարգևել...: (Միքայել Նալբանդյան) ◆ Հիսուս իմ մեջ շունչ փչեց, հոգով դարձա ես կենդան։ Խայամ ◆ Ի վիճակի չեղավ կենարար շունչ փչել քայքայվող քաղաքի սառած երակները։ Եղիշե Չարենց
Աղբյուրներ
խմբագրել- Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։