հանգստանալ, հանգիստ առնել ◆ Խնդրում (է), որ Ափրեն չշտապի, շունչ քաշի, հանգստանա։ Մուշեղ Գալշոյան◆ Ցուրտը տարա՞վ...վա՜հ, տընաշեն, / Չես թող անում մի շունչ քաշեն: Հովհաննես Թումանյան◆ - Դուս գալու բաշտան [«էս գլխից»], էլ մի՛ թողա հանք քաշի՝ գյամը [«լկամը»] դի բերանը։ Ջան-փոլադ
մի ծանր բեռից ձերբազատվել ◆ Հեռացավ մի վտանգ։ Ամենքը շունչ քաշեցին: Դերենիկ Դեմիրճյան◆ Տագնապը վերջ կը գտներ ու հայ ժողովուրդը կրնար ի վերջո գոհունակության շունչ մը քաշել: «Նաիրի»
իրեն ազատ զգալ ◆ - Մին ա, հեր ըլի, մեր ըլի, աղքատին ոչ ով թողալ չի, թե շունչ քաշի: Դերենիկ Դեմիրճյան◆ Երբ 1908-ի տաճկական հեղափոխության շնորհիվ բացառիկ օրենքները ջնջվեցան, տեղական ժողովուրդը հազիվ սկսավ շունչ քաշել: «Մայր» ◆ Դե արի ու շունչ քաշիր այսքան սրբերի մեջ։ Պերճ Զեյթունցյան◆ - Արի՛, քե կասեմ, արի՛: Չթողնես նաֆաս քաշեն: (Մկրտիչ Խերանյան)
շնչել-ապրել ◆ - Ազգություն, կրոն ու ազնվություն պահել ենք ու կպահենք՝ քանի աշխարհքիս երեսին այդ ազգի մի որդին էլ շունչ է քաշում: (Պերճ Պռոշյան)