Հայերեն դարձվածք

  1. (խսկց․) անարգական արտ. է ◆ - Շուն շան որդի, մեր հալին չես նայում, եկել մասխարություն ես անում։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ - Սո՛ւս կեցիք, պոչ քաշող շուն շանորդիք [շանօրդիք], էրիկնիկ կբաժնեք, հա՞: Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ -

Ձեռքդ քե՛զ քաշիր, շո՛ւն շան տղա, աշխարհը գլխիդ սև կանեմ։ Սերո Խանզադյան ◆ - Շոն, շան տղա, վըեր թափավուտ [«թափովդ»] չի կա, ուրիշին կնեգյը հունց կա՞րող ա քունան լյավ ինի։ Լոխ մին զիբիլ չի՞ ◆ համեմատության համար՝ վաճառական, սեղանավոր կամ վաշխառու, աչքը բաց, եփուն, շունշանորդի [շունշանօրդի]։ Երվանդ Օտյան

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։