շուշտակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃuʃˈtɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ շուշտակ
վանկեր՝ շուշ•տակ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *šustak. հմմտ. պարսկերեն šusta (> արաբերեն šūštaga «շոր»)։
Գոյական
- գլխաշոր
- (փխբ․) այրիանալուց հետո կուսակրոն դարձած հոգևորական
Ածական
- թերևամիտ, ցանցառ, խելառ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։