շուշտեմ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃuʃˈtɛm]
վանկեր՝ շուշ•տեմ
- Վան՝ արդյոք, լավ չգիտեմ, մի գուցե, կարելի է թե ◆ Իմ անուշ խեր. մաշտենք քյանի՞ տեր ծեր աչք խախաց ու ականջ կժաց, շյուշտեմ քյանի՞ խազար տիր անծեղներն խացի ծառ վերեն նստան ո կչկչացին, ու տյու քյանի տիր ծի հիշիցիր։ ԱՏՍ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։