շուռուդա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շու•ռու•դա
- աննպատակ թափառող, պարապ սարապ թրև եկող ◆ Ընչի՞ ես տառցի շուռուդա յար, նիստ տունըդ, զուռցա, տիր, վերց։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։