շուռտու-շուռտու
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃurtu ʃurˈtu]
վանկեր՝ շու•ռու-շու•ռու
- Ղարաբաղ, Շամախի՝ այս ու այն կողմ, վեր ու վար, շրջմրջված, շրջշրջած
Արտահայտություններ
խմբագրել- շուռտի մուռտի անել
- շուռտի շուռտի անել
- շուռտի մուռտու անել
- շուռտու շուռտու անել
- շրջմրջել, այս ու այն կողմ դարձնել
- ման գալ, պտտվել ◆ Ծեր հաթ շուռտու-շուռտու ան անըմ։ (Խաթաբալա)
- պտցնել, ման տալ ◆ Վըրթա բեդ ըմ տեռալ, վեր փուլ թուփ անեմ, առաչնորթ տեռնամ, մեռած ժըմանակ էլ բեմավը շուռու շուռու անիմ։ (Խաթաբալա)
- գլխովը շուռտու-շուռտու անել, (մեկի) չորս կողմը պտտվել, մեծարել
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։