ա/մ արագ, թեթև ◆ Շուքի պես անցան այն հանդիսավոր գիշերվան փալփլուն հուաո կայծերն։ (Մաթևոս Մամուրյան)◆ Այո՛, մարդիկ և անզինք [«ազգեր»] շուքի պես կը պահին կ'անցնին և իրենց էութենեն լոկ ափ մը հող կը թողուն։ (Մաթևոս Մամուրյան)◆ Սահեցավ անիկա (լույսը) շուքի նման: Հակոբ Օշական
աննկատ ◆ Գործի մեջ՝ ճարտար ու հնարամիտ, մաքսատունեն հանելիք վաճառքները շուքի մը պես աննշմարելի կերպով անցընելու գաղտնիքը գիտցող։ (Գրիգոր Զոհրապ) {{օրն|- Գեղը դատա՞րկ է, թե՞ քնած։ Պատահած դռնեն ◆ շուքի պես ներս մտա։ (Մ․ Սարգսյան)
