շոքություն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շո•քու•թյուն
- Արարատյան՝ տաքություն, շոգ լինելը, շոգ ◆ Էրի շոքությունիցը ճակատի քրտինքը առվի պես էր վեր գալիս, մարդ չէր կարում կես սհաթ մնա էրի մեջը։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։