շպանմանիկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃpɑnmɑˈnik]
վանկեր՝ շ(ը)•պան•մա•նիկ
- Վան՝ դժոխաքար, կապույտ քար, որ քսում էին վերքերին (բուժելու նպատակով)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։