շպանմանիկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃpɑnmɑˈnik]
վանկեր՝ շ(ը)•պան•մա•նիկ
- Վան՝ դժոխաքար, կապույտ քար, որ քսում էին վերքերին (բուժելու նպատակով)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։