Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շ(ը)•ռատ 

  1. Վան՝ ճարտար
  2. Վան, Շատախ՝ աչքաբաց, ժիր, ճարպիկ ◆ Արի քեյ նեյմ տի փորձեմ, տեսնամ թե տու ինչխ ես, շրատ (աչքաբաց) թե ոչ։ Ահ ◆ Խորոտ շռատ (աշխույծ) կաց, առ տուր արա չուր ես գեյղից դառնամ, խասկըցար։ Ահ
  3. խորամանկ, խարդախ ◆ Առաջին դարգևանչին աղվես ի, աղվես, որ աշխրի կենդանիներաց զմեռնի շռատն ի։ Ահ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շ(ը)•ռատ 

  1. Համշեն, Վան՝ քամած մածնի կամ պանրի շիճուկ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։